Cmentarz mennonitów w Piaskach

Cmentarz mennonitów w Piaskach znajduje się nieopodal brzegu Zalewu Wiślanego. Mennonici przybyli na tereny dzisiejszych Żuław Wiślanych w XVI wieku, na skutek prześladowań w Niderlandach. Do około 1500 roku zamieszkiwali Flamandię i Flandrię.

To miejsce możesz ocenić na dole artykułu

4.8/5

REKLAMA

Krótko mówiąc, wybrali tereny bardzo podobne do rodzimych stron – podmokłe, leżące częściowo w depresji. Uznawani byli za mistrzów w sztuce melioracji i osuszaniu podmokłych terenów. Lepiej trafić nie mogli.

Mennonici wyznawali rygorystyczne zasady, które określił twórca tego wyznania, Menno Simmons. Ich podstawowym celem była praca, odrzucali wszelkie udogodnienia oraz wygody. Nie piastowali wysokich stanowisk. Wyznawcy tego odłamu nie tolerują przemocy, nie posiadają broni, nie biorą udziału w wojnach, nie służą w armiach. Między innymi dlatego nie mieli łatwego życia – pruskie oraz niemieckie władze starały się wcielać ich siłą do swoich armii.

W XVI wieku duża część delty Wisły leżała pod wodą. To właśnie mennonitom zawdzięczamy ten kawałek polskiej ziemi – cierpliwie osuszali, siali i zbierali plony, aż wreszcie wydarli go Morzu Bałtyckiemu.

Mennonici całkowicie zniknęli z krajobrazu Żuław po II Wojnie Światowej. Zostali wysiedleni razem z niemiecką ludnością, ale zostawili po sobie ślady – gospodarstwa, wiatraki i nekropolie.

REKLAMA

W czasie komunistycznych rządów mennonici byli utożsamiani z Niemcami. Ciężkie, kamienne nagrobki oraz stalowe fragmenty ogrodzeń wykorzystywano regularnie jako materiały budowlane, służące do konstrukcji domostw lub utwardzania bitych, wiejskich dróg.

Cmentarz mennonitów w Piaskach to miejsce, w którym zachowało się jedynie kilka nagrobków wraz z ciężkimi płytami. Nieopodal znajdziecie także jeden z przystanków szlaku Joanny Chmielewskiej. Zaledwie kilkaset metrów dalej znajdziecie także starą stację ratowniczą, która w czasie wojny służyła jako latarnia morska – niemiecki punkt orientacyjny.

📌 LOKALIZACJA NA MAPIE