Skąd wziął się bursztyn? Bałtyk był… tropikiem
Bursztyn bałtycki to zastygła żywica, która wyciekała z pradawnych drzew iglastych – dlatego właśnie podpalona żywiczna bryłka pachnie lasem. Każda drobinka bursztynu, jaką znajdziecie na nadbałtyckiej plaży ma około 40 milionów lat!
- na obszarze dzisiejszego Morza Bałtyckiego znajdował się tropikalny kontynent
- żywica miała chronić drzewa przed niszczącym wpływem zanieczyszczeń powietrza i zmian klimatycznych
- złoża bursztynu powstały około 40 milionów lat temu
Dawno, dawno temu, w epoce zwanej eocenem, w miejscu dzisiejszego Morza Bałtyckiego znajdował się tropikalny kontynent zwany dziś Fennoskandią. Jego tereny porastała roślinność, którą określamy mianem „lasu bursztynowego”. Było tu bardzo ciepło i bardzo wilgotno, roślinność rozwijała się więc przez okrągły rok.
W wyższych partiach gór Fennoskandii rosły przede wszystkim drzewa iglaste, w tym dobrze nam znane: jodły, świerki, modrzewie, cyprysiki i tuje, a także rzadkie lub niespotykane już dziś sekwoje, sośnice czy cedrzyńce. W niższych partiach rosły natomiast sosny, palmy i dęby.
Drzewa z epoki eocenu żywicowały prawdopodobnie na skutek wybuchów wulkanicznych i ogromnego zanieczyszczenia powietrza. Żywica wypływała w miejscach uszkodzenia drzew chroniąc je przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych i zastygała w formie zewnętrznych nacieków. Później przerodziła się w bursztyn bałtycki.
Do spływającej po pniach żywicy dostawały się drobne kawałki roślin i ściółki leśnej oraz owady i drobne zwierzęta. Lepka, wyciekająca z drzew żywica stała się więc pułapką dla owadów, pajęczaków czy wijów oraz sporadycznie dla większych zwierząt takich jak jaszczurki.
W okresie eocenu na Ziemi nie było jeszcze człowieka, wymarła już za to większość dinozaurów. Czas narodzin bursztynu to zatem okres wielkich zmian w historii naszej planety. W powalonych na skutek tych zawirowań pniach bursztynodajnych drzew tkwiła żywica, która dostając się do ziemi utworzyła pierwotne złoża bursztynu bałtyckiego, nazywanego w nauce sukcynitem.
na podstawie: muzeumbursztynu.pl